Peter zat onderuitgezakt in de sofa.. met .. een blik bier ik zijn hand.
Ik schrok ... hoe.. wat... grote werf...
lang weg..
Schoorvoetend ging ik de living binnen..
Er op dat moment eigenlijk geen erg meer in dat mijn haren los waren ..
Peter, bekeek me en ik zag aan zijn rood-doorlopen ogen de woede opstijgen.
“Waar in s hemelsnaam kom jij vandaan”
“euh van mijn werk”...
“ Je liegt, ik had die vrouw naar jou gevraagd en ze zei dat je “op een
afspraak was”
“Kijk naar je .. waarom is er geen elastiek ik je haar.. en wat is er met je gezicht...”
“Jij hebt mij vast bedrogen” met wie Mandy??!!!!”
“Terwijl ik me uit de naad werkte in Frankrijk zette jij hier de bloemetjes buiten...
Peter kneep ondertussen zo hard ik mijn arm dat ik zei.. “auw , auw.. ik heb niks gedaan.. “de tranen liepen over mijn wangen...
Hij kwam met zijn gezicht voor het mijne hangen.. een walm van alcohol verspreidde zich..
Oh nee.... je denkt dat ge zomaar je gangen kan gaan...he..he... riep hij steeds harder..
en plots kreeg ik een harde klap en nog éen .. en nog één , ik viel op de grond.. woedend gooide hij al wat op tafel stond op de grond.. zijn blik bier, een kop , die ik duizend stukken op de vloer viel...
Ik durfde niet te bewegen maar voelde wel een straaltje bloed van mijn mond mijn kin af druppen...
Hij schreeuwde “geld!!!” geld!! ik wil geld..
“In de gang hoorde ik dat hij ik mijn handtas ging.. mijn geldbeugel leeg schudde en nadien viel de deur met een klap in het slot.
Ik wachtte nog een tijdje en
kroop dan overeind...
auw.. ai.. overal deed mijn lichaam pijn..
ik ging naar de spiegel en zag dat mijn linkeroog dik gezwollen was en mijn lip hevig bloedde..
Ik hield er een koud doekje tegen in de hoop dat het bloedden zou stoppen en de zwelling minder pijnlijk.
Bang.. bevend strompelde ik naar de deur om deze op slot te doen..
Al zou het hem niet tegen houden.,
Wat moest ik doen.. hoe moet ik verder...
Opeens bedacht ik dat ik morgenvroeg verwacht werd .. voor de foto’s...
oh nee... wat zal monsieur boos zijn en Angele., weer zorg ik voor teleurstelling...
Hoe kan ik hen verwittigen...
wat ga ik zeggen..
Bibberend en wenend lag ik op bed.. tot ik in een rusteloze slaap viel.
Er werd op de deur geklopt...
het was al licht buiten...
Oh nee.. is hij terug....
2 opmerkingen:
SPANNEND!!! Heb je deze verhalen al in je hoofd, of bedenk je per keer weer een vervolg? Lieve groet Wilma
Hihi.. ik schrijf (dicteer mijn slimme telefoon) wanneer ik inspiratie hev,
maar.. als ik niet kan slapen.. bedenk ik heel wat :)
dikke knuf
Een reactie posten