Weer dat gevoel dat me overviel van… Waarom kom ik altijd in deze situaties terecht…
Met een grote zwaai draaide de deur open...
Rosa stormde op me af, greep me bij de schouder en riep… Wie heeft gezegd dat je deze kamer kon betreden?
WIE??
“euh..euh... niemand roza,
Ik wou naar de wc en heb me vergist van deur..”
Kijk jongedame... dit is mijn “plek”
iemand moet hier brood op de plank brengen… En jouw lieve Peter, waarvan je denkt dat hij werk zoekt wel die verzuipt de laatste cent uit mijn beurs in de plaatselijke kroeg.
“ Nee… Nee… Dat is niet waar, Peter is lief en doet zo zijn best om ergens een job te vinden.”
Rosa werd woest, kijk ik zal hier even duidelijk maken hoe het verder gaat...
omdat jij mijn geheim ontdekt hebt heb je twee keuzes…
of ik vertel Peter wat een Niksnut hij is waar jij bij bent ..en gooi jullie allebei de straat op..
of
als straf, omdat jij mijn plek betreedt ga je voor mij vijf klanten afwerken.
“euh... U bedoelt toch niet… En ik keek angstig naar het krakkemikkige bed.
oh ja dat bedoel ik zeker, en het geld zal je ook nog netjes aan mij overhandigen.
WEL! Wel! Wat zal het zijn..
Daar ging de voordeur open en kwam
Peter de gang in.. hallo... waar zijn jullie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten