France.. dans un campincar

Piep, bonjour,

Zondag 12 juni, ons “huisje” op wielen nog ingeladen en toch om 15u nog vertrokken ipv de geplande maandagochtend,

Soms gebeuren er dingen in een mensenleven die je zo teleurstellen en pijn doen dat je afstand moet nemen.. om jezelf en de anderen te beschermen tegen nog meer leed.

in dit geval dus letterlijk..wegwezen.

We vermeden natuurlijk ook de maandagochtend-files wat op zich een meevaller was en we lekker vooruit gingen.

Voor alle duidelijkheid, we rijden “geen” autostrades maar genieten van alle kleine dorpjes en het landschap

(In willekeurige volgorde ga ik onze bezoeken laten langskomen..)

We reden tot een stukje voorbij de franse grens de eerste dag…

We bezochten Ouradour

Een dorp dat op 16juni 1944 werd plat gebombardeerd , iedereen vermoord…

Omdat wij ook in Jeruzalem 

yad Vashem” (de immense herdenkingsplaats voor de joden)

bezochten.. voelde we weer terug  de tristesse die dit teweeg brengt.

kijk en voel… en nog heeft de wereld het niet begrepen ervaren we nu dagelijks, vrij dichtbij..

Het was een dorp met veel ambacht en onderneming, herinneren deze borden..

Dit laatste beeld zegt zoveel…

ook hoe ik me voelde op dat moment..

De tristesse.. en het gevecht in mezelf…

Op zondag blijken de restaurants te sluiten rond 14u.

Iets wat we wel opgepikt hadden in onze voorbereidingen.. maar we dachten dat er toch wel “iets” zou zijn.

gelukkig kwamen we door een dorp waar vlak naast het kies-bureau ( het waren parlementsverkiezingen) een klein cafeetje open was, vlak aan een prachtig park.

Wat kon deze “monsieur” ons bieden,

een charcuterie-bordje .. brood.. dat was dik oke.

‘s avonds sliepen we onze eerste nacht op een “aire-camping”

 plaatsen voor campers die door de gemeente ter beschikking worden gesteld, soms gratis, dols betalend. (we hadden een goed boek, met al deze adressen er in, bij ons.)

Zelf-bedruipend moet je wel zijn, dus geen eletricteit enkel 12v van het zonne-paneel en volle tank water.

We bezochten op maandag de stad Troyes… (op maandag zijn “alle” winkels gesloten) niet dat we willen winkelen.. helemaal niet,  maar het maakte de stad wel zeer doods omdat de “locals” er ook niks te zoeken hebben.

Wel de typische mooie huizen…

Het weer, dan toch even daar over.. want zoals jullie ook gevoeld hebben klommen de temperaturen.. op dat moment naar een 28gr in de schaduw.

We vonden weer een air-parking voor de nacht.

Die avond zeiden de weerberichten dat ons einddoel “bordeaux”  niet te doen zou zijn.., er werd 42gr in de schaduw voorspeld .. voor een 3daags stadsbezoek.. nope.. dat ging hem niet worden,

Wil deze stad ons iets zeggen? 

we probeerden eerdere jaren er al eens naar toe te reizen en daar kwam ook iets tussen.. misschien niet voor ons weggelegd….

we begonnen onze plannen te wijzigen.. we gingen richting 

Zuid-Bretagne.. in etappes… natuurlijk…

“alaize” ..:)

We namen een camping met heerlijke plek onder de bomen.. was goed.

we namen een natuur-camping aan een meer.. was zo zalig, mooi.. en rustig, de nacht was minder door een bende mensen die duidelijk teveel wijn geproefd hadden :(

We vertrokken zeer vroeg , we moesten nog afrekenen, maar dat kon pas om 9u..en daar hadden we geen zin in..ik stuurde onmiddellijk een e-mail om de betaalgegevens te verkrijgen van de eigenaresse.

Ze antwoordde dat ze zich 1000x verontschuldigde en ze dit nooit voorhadden .. stilte-camping .. ze ging informeren bij de andere camping- gasten.. en de betaling die was niet nodig.. ter compensatie van de “luidruchtige” nacht.

Merci madame.

In Normandie de geweldige koeien in het landschap..in alle kleuren en maten..

en natuurlijk de appeltaart.. jammie..

Daar namen we een camping aan zee

 (la Calme). waar het zo warm was dat de zee en het zwembad enorm deugd deden, we bleven er dan ook 

3 nachten, was een heerlijke plek, de zee met onze fiets op 2minuten en het dorp op 4minuten.

Heerlijke bar ook,  waar je zo welkom was, top-plek.

De tweede nacht keerde “het weer” en hadden we 12u onweer en windstoten - ook een belevenis in een camper.

Niks op voorhand geboekt, telkens effe ons boek geraadpleegt .. soms bekeken en niet goed bevonden, maar dat is het fijne aan deze manier van reizen.. je gaat gewoon een beetje verder.

Het culinaire Frankrijk.. daar geraakt een foodie als ik niet over uitgesproken.

Wat een zaligheid,

zo hadden we in klein dorp een restaurant met onze duurste menu tot nu toe ..18€, voor-hoofdgerecht en dessert op een schitterend terras.. en niet zomaar wat eten..

kijk… de voorgerechten..

de hoofdgerechten

Het dessert

We reden een andere dag nog verder de weg af.. dan de D-wegen die de gps ons aangaf en man we kwamen in een auberge terecht aan een riviertje..

wat een geweldige plek.. 19,90€ menu

Maar niet alleen “chique culinair” ook Routiers spreken ons aan..

11€/pp en lekker “gewone keuken” 

ik ga er niet voor staan prutsen in ons “huisje”

nog vooraf gegaan door een koud buffetje waar je van neemt wat je wil.. maar dat waren bij ons kleine hapjes..:).. wij zijn nu eenmaal geen truckers..:)

we bezochten … 

de plek waar in de 2de wereldoorlog bijna alle parachutisten het leven lieten.. één bleef met zijn

parachute aan de kerktoren hangen en overleefde..

Indrukwekkende plek alweer.. waar heel veel engelsen en amerikanen hier een bezoek brengen..

De nacht doorgebracht op een boerderij tussen diertjes.. zaalig.

We bezochte. ook  de 3 grote begraafplaatsen.

De duitse.. heel “deutshe grundligheid”… koel.. maar .. sereen..

 

Te zien aan de vele plekken met bloemen worden hier in t verleden en heden nog dikwijls familieleden bezocht.

De engelse… anders maar ook zo adembenemend met de 1000de witte kruisjes..met hier en daar verse bloemen.. zo waren er 3motards (uit GB) die rode rozen neerlegden.. 

Drie stoere mannen die zo ontroerd waren… 

De amerikaanse, netjes in de rij aanschuiven… vest openen, handtas open en werd grondig bekeken ze zijn 9/11 nog niet vergeten..

De begraafplaats.. is een immens park dat met zoveel perfectie onderhouden is.. 

kijk zelf…

Natuurlijk kwamen we ook richting Mont-saint-Michel .. 

je moest 3u aanschuiven voor de “shuttle” en parkeren met een mobilhome kost je 20€..

Wel, 3u in de rij… dat wil ik , maar vooral mijn lijf niet en 20€ parkeren..

nee hoor… laat maar… we zagen hem..en voor ons was het goed

De twee laatste nachten sliepen we in pont-audemer, wat een charmant stadje en een superleuke camping, met de fiets zo een 10min uit het centrum.

Het was er ook marktdag..

heerlijk dat sfeertje… en wat een producten,

we aten dan ook een geweldige

home_

made lunch

Met een lekker wijntje..

Het stadje straalde zoveel charme uit met zijn oude vakmans-huizen en

watertjes tussen de straatjes.

ook dit geweldige reclame-bord trof mijn mannetje zijn oog.. geweldig.

Ook zat er een winkel/workshop waar ze dieppe-kant aanleerden, een oud ambacht dat ik zelf vele jaren deed, het kantklossen..

Leuk gesprek gehad..

Er was ook een handwerkwinkeltje.. was een beetje vanalles (op en onder mekaar) wolletjes… Phildar, wat blijkbaar nog zeer populair is in Frankrijk.

Maar niet mijn keuze…

Of ik handwerkte? ja hoor , ik starte de “Audrey-shawl” (gratis patroon op Ravelry) en gebruik mijn restgaren van de Shawlograpghy zodat ik

voor de nieuwe in oktober lekker nieuwe wol kan kopen.

Ondertussen ben ik aan de boord, die me al heel wat kopzorg heeft bezorgt.. maar nu gaat het lukken.

Toch ook dit is Frankrijk..

Le pain…

Op de laatste camping hadden ze een broodservice, ‘s avonds bestellen ‘s morgens verse baguette, croissant, pain aux raisin.. mmmm…

Nog een leuke anekdote..

op een ochtend stond “Piet” de fluitketel op (in jaren zette ik zo geen koffie.. :) (fervente nespresso-gebruikers, wij …)

Toen zag ik, na een nacht van onweer en bakken regen twee jonge kerels uit hun tentje kruipen.. ze hadden zo een kou..

Dus effe raampje open (het waren britten) twee jonge studenten, 1tje studeerde economie, de andete geschiedenis , maar die diende nu in het leger, ze waren met hun

35jarige jeep (Vera noemde ze..) op reis.

Wel , mijn Emma Bridgewater bekers gevuld met hete koffie en “two happy boys” genoten er van en deed mijn moederhart goed,

Ook nog iets wat ik me wil herinneren.. op een middagje rust aan ons huisje.. kwam deze dame aangewandeld…:)

Ze was duidelijk mensen gewoon.. pikte wat rond en kakelde er op los.

toen we ‘s avonds een wandelingetje maakte zagen we “haar familie”..

Grappig…

Wat een heerlijke vakantie..twee gelukkige mensen..

Happy quilting, knitting

knuf