En toen was er "DE MUUR"

Piep
Shalom

Een laatste artikeltje over ....Jeruzalem en ons jaarlijkse bezoek aan de muur.

Voor mij altijd een bijzonder moment,
ik ben zeer vrijzinnig opgevoed en heb dus geen geloof als achtergrond.

Enkel als ik aan de muur ben voel ik een soort "magie"
Kom er zo tot rust,

dat ene kleine uurtje voelt zo goed.

We gingen deze ochtend per taxi naar DUNGGATE,
de kortste weg naar de muur,

wandelen er naartoe zat er niet meer in,
mijn lijf is weer even baas over mij...

Maar een snelle accurate manier en hop, ik was waar ik wou zijn.

Ik denk dat iedereen wel weet hoe het er daar uitziet maar ik geef je toch enkele sfeerbeelden mee

Vandaag was er ook een speciale dag voor de hele kleine jongetjes,
ze werden in groepjes naar de muur gebracht, ik vermoed hun eerste kennismaking , ze droegen allemaal een kroon verschillend per groep.

Ze kregen aan de muur kleine stoeltjes en er werden hen teksten gelezen,
en zelf zongen ze liedjes, zeer lief.

Ik weet niet echt het hoe en waarom, dus weer een vraag die ik zal stellen aan mijn "oudste joodse" vriend, Maurice die de gezegende leeftijd van 89jaar heeft.

Schattig he?

Op de laatste foto zie je schalen met gebak,
die stonden bij de moeders en andere vrouwelijke familieleden aan de andere kant van de muur,
want dit is gescheiden van mekaar.

Ik heb weer voor iedereen een beetje hulp gevraagd,
de warme muur via mijn hand voelen stromen door mezelf en kan er weer een jaartje tegen.


Shalom en tot volgend jaar, mijn geliefde Israel


knuf mieke