Het huwelijk.....wauw...

piep
shalom


zoals beloofd vandaag een laatste deel over het "grote feest"

En groot was het geloof me.

We waanden ons in een sprookje,
wacht even een sfeerbeeld toen we binnen in de tuin kwamen
.

Toen werden we even stiekem gevraagd door onze vriend om de feestzaal even te bekijken, alvorens, na de inzegening de 435 mensen binnen zouden gaan.
Een sprookje....

Niet mis he, wauw, mijn emoties werden me al teveel.

Eerst werd er een receptie gehouden in de prachtige tuin,
waar drie bars en verschillende standen met allerlei lekkers voor ons klaar stonden.

Toen werd het tijd om naar de "Choepa" te gaan.

Dat ziet er op dit sooort feesten zo uit...

Een prachtig "huisje" (zie je de bloemen) waar het huwelijk voltrokken wordt.

De bruidegom wordt door zijn beide ouders er naar toe gebracht, weer zakdoekjes die bovengehaald werden.


Dan komt de rabijn en de getuigen erbij.

En als laatste komt de bruid met haar ouders,
haar gezicht is onbedekt, en ze was gehuld in een schitterende eenvoudige jurk.

Toen werd er "live" vioolmuziek" gespeeld en een vader en zijn vierjarige zoon zongen een schitterend lied.

Toen ging de bruidegom uit de "choepa" zijn bruid een kus geven en deed haar "voile" over haar gezicht.

Toen gaf de rabijn het signaal dat ze de "choepa" mocht betreden en moet ze hand in hand met haar moeder en aanstaande schoonmoeder zeven keer rond de bruidegom wandelen.

Dan volgen er verschillende gebeden, telkens gelezen door een dicht familielid.

Als laatste maakt de bruidegom een glas stuk met zijn voet en ...........de muziek barst los,

iedereen gaat bruidspaar, en familie feliciteren.

Dan verdwijnt het bruidspaar voor foto's en gingen wij in de schitterende zaal binnen,

Iedereen had bij het binnenkomen een kaartje met zijn tafelnummer gekregen en de weddingplanner wees je de weg.

Toen iedereen een beetje bekomen was van het decor werd er een leuke, door de ouders gemaakte film gespeeld op grote schermen en als laatste....kwam het bruidspaar onder luid gejoel weer binnen.

Toen begon het tweede orkest (ja er was er ook eentje in de tuin bij de receptie) tradtionele muziek te spelen en gingen zowel mannen samen, als vrouwen samen een dans aan van zo'n 50 minuten,

zaaaaalig.

Toen weer aan tafel,
waar na een tijdje de voorgerechten werden gebracht, alles in het midden van de tafel, zoals het altijd in Israel is, alles wordt gedeeld, zo gezellig.

Dan kwam het grote teken voor mij...
mijn vriend (leraar voor de speech) deed me teken dat we naar vooraan in de zaal gingen,

We gingen samen op het grote podium, en ik deed waar ik al maanden van droomde , ik begon mijn hebreeuwse speech,
al snel moest ik stoppen door het vele applaus,

mensen apprecieerden zo erg wat ik deed....tot laat in de nacht spraken mensen die ik niet kende me erover aan,
het was geslaagd, en vooral de familie was aangedaan.

De vader van onze vriendin feliciteerde me na afloop en vroeg of hij mijn speech kreeg, hoe kan je dit weigeren aan iemand die me al zoveel over de joodse cultuur heeft bijgebracht.

De speech zelf hoop ik weldra op film of foto te krijgen,
maar hier alvast eentje van Sylvain en mezelf na afloop.

Er werd toen nog verder gegeten en gedanst,
er werd nog tweemaal gewisseld van zanger,
er kwamen ook nog bongospelers aan te pas...slingers , belletjes, armbanden, kettingen, rokjes van stro en pruiken rondgedeeld en gingen we die toer op...

Zo werd het 03u en besloten we dat we zo moe waren dat we ons bedje moesten opzoeken.

Op dat moment was er denk ik dat er nog een 100tal vooral jonge mensen aanwezig,
waar op dat moment een nachtbuffet van spaghetti en hamburgers met gebakken aardappeltjes voor werd klaargezet.


Dit was "once in a lifetime" alhoewel er zijn 2 zonen dus wie weet.

Shalom

knuf mieke