volgers

zondag 21 maart 2021

Ritme... tik.. tik...

piep

Hoe gaat het hier,
Bewogen tijd eigenlijk.. 

wat meer “hulpmiddelen” inroepen voor mijn paps.. als je de 90 voorbij bent en
nog zelfstandig woont is dat geen luxe.
Na een ziekenhuisopname  door een verkeerde handeling van de thuisverpleging.. weegt alles door op die leeftijd.

Deze week krijgt hij zijn eerste vaccin.. hij moet “ gewoon” naar vaccinatiecentrum.. hoe gewoon kan dat zijn voor iemand van die leeftijd.
Natuurlijk gaan wij met hem.. maar toch.. dan ben je weer ongerust.. hopelijk geen nevenverschijnselen..

Ook deze week komt er een personenalarm.. zodat hij enkel op een knop (aan zijn armband) moet drukken om met centrale in contact te komen.. die ons dan verwittigen..als hij niet meer in staat zou zijn te telefoneren..
zal wat rust brengen hoop ik..

Tik, tik.. doen mijn naaldjes.. jaja een nieuw project.. want de woodland walk sokken zijn af!
kijk.. niet geblokt.. weet niet of ik het doe.. of ze gewoon lekker ga dragen.




mijn bestelling van “De wolgeit” was in huis.. vrijdagmiddag besteld.. maandag geleverd.. super!!

Wat een keuze en supermooie wolletjes.

Wat ik bestelde...



Euh.. een heel pakket..


En met de “oud blauwe” rechts op de foto ging ik alvast aan de slag.. wel niet met de rondbreinaald die ik graag zou willen.. maar die is besteld (jaja weer een chiagoo)
Het is een merino/zijde draad die zalig breit...

Ik koos voor de “campside-sjaal” een patroon van Ravelry.

En mijn “projectbag” wordt deze voor
dit project.. een oudje.. maar vind hem nog steeds mooi..en maakte hem met veel plezier.




De Campside is een lace-patroon..
ik vind hem prachtig..

 

Ik ben net aan de 1ste chart .. de eerste gaatjes ..

Deze foto is van de opzet..en het ronde stukje..


en gisteren de eerste gaatjes..


En vandaag toch weer een
stukje.. om even alles
uit mijn hoofd te zetten..

Het is concentreren.. tellen en goed volgen.. maar ik hou er wel van, en gebruik heel veel steekmarkeerders :)


Terwijl ik dit doe luister ik ookheel veel podcast.. leve die geweldige apple-oortjes.

Verder heb ik gisteren blok 5 van de challenge “ontworpen”.. idee zag ik op Pinterest.. maar ik tekende het gewoon zelf..
Mijn thema “free in New-York

Nu dus “Music”.. de gitaar..



Er ontbreekt nog een half beige cirkeltje zie ik nu.. maar dat komt goed.

Oh had ik eigenlijk deel 4 al gedeeld...
De “yellow cap”



Natuurlijk hou ik ook nog steeds mijn “handwerk-boek” bij.. project gestart.. opschrijven.. project af.. ook en alle ditjes en datjes van het project kleef ik er bij.. leuk!



Verder hebben we na 13maanden voor de eerste maal in onze tuin met onze kinderen en onze kleinzoon vorig weekend koffie kunnen drinken.. wat een geluk brengt dat in je hart... terwijl we nu weer afstevenen op een nieuwe lockdown :(

Onze kleine kapoen heeft zijn eerste gips.. gevallen bij het spelen.. barstje in bovenarm..
maar het spelen lukte wonderwel goed.


En zoals je kan zien.. wat een
fun bij Mimi en Buppa :) in de tuin.

Inmiddels was het vandaag ook weer een
speciale dag.. 
onze oude dame “ Lotje” sukkelde al
een tijdje met haar gebit..
 al 2x medicatie en weer opgeknapt met haar 13lentes.. maar de laatste twee dagen ging het mis.. ze at niet meer.. kroop weg.. en dat voor een buiten-poes.

Gelukkig kon ik haar vanmiddag nog brengen naar dierenarts om tandjes te verwijderen.. rond 19u mogen we haar terughalen.. Hopelijk vlug weer de oude.. want vannacht zal ze moeten binnen slapen en dat is niet naar haar zin...

Zo, dit werd weer een heel epistel, maar het schrijven doet me ook goed.

Happy quilting en
blijf gezond.

knuf





2 opmerkingen:

fotorantje zei

wat een leeftijd hé en nog zelfstandig wonen
dat personenalarm is een goed idee, dat had m'n broer z'n schoonpa ook, al ging dat alarm wel eens af zonder dat er iets was

wat een creatieve bezige bij ben je

gelukkig kwamen de kinderen en kleinzoon even langs, wat leuk
maar straks is strenge lockdown echt weer nodig

miekequilt zei

Geniet maar van je vader. Soms zucht je misschien om alle zorgen die je kunt hebben, maar het is heerlijk dat hij er nog is. Mijn vader werd 93 en ik vond al het zorgen voor hem helemaal niet erg. En jij ook niet, denk ik.
Die kleine man met gebroken arm is wel zielig, gelukkig kan hij er nog om lachen.

En dan al het breiwerk, ik vind het geweldig. Heb het ook geprobeerd, maar het lukte me helemaal niet. Tegenwoordig lees ik er veel over op blogs, en dan gaat het weer kriebelen. Maar ik begin er niet aan, druk genoeg.