En we blijven gaan...

Piep

Effe bloggen..

Vorige maandag met zijn allen (behalve ome/Wes die moest werken) naar Intratuin geweest.

Onze kleinste man keek zijn oogjes uit.. wat een feest, samen met buppa alles ontdekken.

Ook maakte ik met onze meiden

selfies , vinden we leuk..

Hihi en ik aan de piano..

Diezelfde week  donderdag heerlijke dag gehad op de bee in St-Job bij een stralende Sonja.

Full-house, geen plekje meer.. schuiven we toch wat dichter bij mekaar, zetten een stoeltje bij en

verwelkomen de zoveelste nieuwe quilster/brei of haakster.

Wat een sfeer... en in de winkel lekker druk.. zo druk dat zelfs de deur amper dicht geraakt tijdens de middagpauze.

Maar mijn mooie dag eindigde minder..

‘s avonds kwam een zeer vervelende buikgriep opduiken :(

Ellendig...

maar ondertussen met veel rust en goede zorgen alweer helemaal

oke.

Tijdens het rusten gingen

de steekjes verder..

Het einde van dit exemplaar naderde..

Euh wat zeg ik, terwijl ik nu effe

verder schrijf aan dit blogje, kan ik zeggen,

laatste steekje gezet.

Best een flinkerd om te quilten..

Nu vandaag al een beetje aan de  afwerk-rand gewerkt.. maar een pijnlijke nek liet me besluiten te gaan rusten.

Wat ik veel doe tijdens het quilten is “podcast “ luisteren met mijn oortjes in ..

Welke? vraag je je af..

Allerhande...

zo kwam ik onverwachts op een reeks van:

“ik mis je” 

van de nederlandse EO omroep.

zal je zeggen wat een onderwerp..

maar toch wel zeer interessant om te horen hoe psychologen en rouwbegeleiders, in gesprek gaan met verschillende mensen die te maken hebben met verliezen.

Want als je eerlijk bent met jezelf...

“als er bij iemand die je kent, iemand komt te overlijden.. 

Hoe moeilijk is het om “ om te gaan met de nabestaanden..”

wat zeg je..hoe gedraag je je..

Ook deze donkere dagen doen ons denken aan degene die er niet meer zijn.

Ik heb het zowiezo altijd moeilijk met het woord “sterkte”

neen, je hoeft in mijn ogen niet sterk te zijn.. je hebt verdriet, je rouwt.. je hebt pijn.. 

Wel, ik heb uit deze 4 afleveringen veel “geleerd” 

Vooral dat je niet veel hoeft te doen.. te luisteren, er te zijn...

een arm om iemand heen.. 

Ook hoelang rouwen duurt..

wel ik begrijp dit nu beter, dat het “jaaaren” kan zijn en waarom.

Ook dat je, als je iemand “verliest “ zonder afscheid” te kunnen nemen.. je dat later.., zelfs veeel later kan

doen.. met bijvoorbeeld een

brief..of op een plek waar jouw dierbare graag was.

Dit trof mij.. omdat ik prive zelf zoiets heb meegemaakt.

Zwaar onderwerp?

ja .. idd maar t leven is niet alleen een feestje, zoals wij allemaal weten en ik blog over wat me treft, zoals jullie wel weten.

Deze tekst vind ik mooi om dit af te sluiten.

“Home is where your life starts”

Leuke dingen??

Oh ja hoor,

als iedereen op tijd weer gezond is

-kids en kleinzoon waren geveld met RSV-

maar ondertussen aan de beterhand

vieren we zaterdag “de sint” met een lekkere sint-lunch met zijn allen.

Voort t eerst dat kleinzoon het bewuster meemaakt.

Buppa bakte vandaag alvast de speculaas en we proefden hem even voor- goedgekeurd :)

We kijken uit naar zaterdag  en we zoeken al lekker uit wat we allemaal uit onze “Richard” gaan toveren en hoe we de sint-tafel gaan versieren.

Deze ochtend had onze kleine man thuis al Sint gekregen.. geweldig die verwondering.. 

We kregen er een leuk filmpje van in ons familie-groepje.

En nog iets dat we voor het eerst deden:

Video-chat.. met Viktor.

Hij vond het geweldig, lachen, kusjes geven.., maar nadien moest mama en papa met hem naar de voordeur gaan.. want hij dacht dat we eraan kwamen., ach.. beetje erg... maar dat halen we zaterdag wel in.

Zo nu ga ik de “Richard” onze ovenschotel (een hachis Parmentier met bloemkool-bechamel-gehakt met vleugje curry en puree ) laten afbakken.

Fijne Sinterklaasavond allemaal,

Happy Quilting

knuf